Είμαι μια sic-φτωχιά και μελλοντική άστεγος.
Ασφαλώς δεν πεινάω αλλά μόλις τελειώνει ο μήνας τρώω κυρίως μακαρόνια, ρύζια και όσπρια.
-Τις καβάτζες του μήνα-Ενοείται οτι αυτή η μίζερη αλήθεια, ονομάζεται οικονομική ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ..ή καλύτερα οικογενειακός προγραμματισμός. Όμως για να προγραμματίσεις κάτι πρέπει να έχεις βάσεις και σταθερές. Όταν αγάπη μου υπογράφω δίμηνη συμβαση τι να προγραμματίσω..?Παρατίνω για δυο μήνες την ανεργία μου. Έτσι λοιπόν όχι σχέδια και προγραμματισμοί γιατι βγαίνω τσιμα-τσίμα. Έχω λέμε και ένα ιδεολογικό υπόβαθρο..δεν έχω κάρτες και δάνεια σε τράπεζες (ακόμα). Αντιστέκομαι στις μάρκες και τα πολλά λούσα..(ακόμα) προτιμώ πιο οικονομικές λύσεις απο τα 17 μου. Όχι γιατι δεν είχα την δυνατότητα τότε, άλλα απο αντίδραση στην κονσερβοποίηση. Αλλά δεν αρκεί αυτό...
Θέλησα να με αλλάξω γιατι μεγάλωσα με Barbie και Bibibo, Levis και Camel..Αλλα δεν αρκει αυτό..γιατι τα ράσσα δεν κάνουν τον παππά..άλλα στην εποχή της εικόνας που ζούμε βλέπω κούκλες γυρω μου ντυμένες οσαν κινητή διαφήμηση-λες και μας χρηματοδοτεί ο Dior για τα γυαλια του.ΕΛΕΟΣ τους πληρώνουμε ένα σκασμό λεφτά για να τους διαφημίζουμε τζάμπα..?ρε τι ψωνια είμαστε..φέρτε μου ένα λουιβιτον μαντηλι να κλάψω τώρα που τρίζει ο καπιταλισμός..και να καλαματιανό μαντήλι να σείρω το χορό..Διχασμένη μου ύπαρξη θα σε αλλάξω..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου